Éamon Ó Cuív (Galway West, Fianna Fail) | Oireachtas source

An rud atá i gceist agam ná seo: bhí riar maith daoine ag labhairt Gaeilge ar an gcaoi atá Sorcha Ní Chéilleachair ag rá. Bhí riar eile ann, agus mhair sé seo ar feadh i bhfad, a labhair Béarla mar go raibh orthu féin nó a muintir dul ar imirce gan mórán Béarla acu agus chreid siad go raibh siad ag ceilt rud éigin gan Béarla a labhairt. Thóg sé píosa fada fáil réidh leis sin. Bhí cinneadh á dhéanamh. Go mór mór sa saol atá inniu ann déanann tuismitheoirí cinntí ar rudaí mar seo, b’fhéidir níos mó ná mar a rinne siad cheana, mar go bhfuil siad ag iarraidh an rud is fearr do na gasúir agus déanann siad cinntí ar an mbonn sin. Sa chás s’againn féin is Gaeilge a labhair muid eadrainn féin ach bhí muid an-dírithe go dtógfaí na páistí le Gaeilge. Is cinneadh a bhí ann. Ní cinneadh ollmhór a bhí ann mar is í a bhí muid ag labhairt ar aon chaoi ach nuair atá sé sin láidir sa phobal, ní díreach sa teaghlach aonair, bíonn buanadas ag baint leis an teanga mar go bhfuil luach leis an rud.