Aengus Ó Snodaigh (Dublin South Central, Sinn Fein) | Oireachtas source

Is é rud a luaigh Alan Esslemont agus a chonaic mé féin le bliain anuas ná an t-athrú ó thaobh coimisiúnaithe agus an obair le Cine4. Chonaic mé “An Cailín Ciúin”, “Foscadh” agus “Arracht” ar an scáileán i Ráth Maonais, áit nach shílfí. Bhí an phictiúrlann lán go doras, áfach, aon uair a chuaigh mé ann.

Ar dtús, le ceann amháin díobh, ní raibh ach 22 duine ann ach ba é sin an méid suíochán a bhí ann. An chéad uair eile, chuamar go dtí “Foscadh” i gceann de na háiteanna is mó agus measaim go raibh 80 suíochán ann agus bhí sé leath lán. Leanamar ansin agus chuamar go dtí “An Cailín Ciúin”. Bhí 120 duine ann agus bhí an phictiúrlann lán go doras. Is léiriú domsa é sin faoin bpointe gur tharla sé seo le linn Covid-19, go raibh daoine beagáinín níos cúramaí faoi thaisteal a dhéanamh, agus go bhfuil ag éirí leis an earnáil sin. Is trí scannán go hiomlán difriúil iad siúd. Tá a fhios agam go bhfuil cinn eile ar an mbealach agus an bhféadfadh Alan Esslemont a insint dúinn conas atá ag éirí leis an earnáil agus céard is gá a tharlú le go leanfaidh sé mar sin amach anseo?