Mr. Alan Esslemont:

Cinnte. I spásanna nach rabhamar ag déanamh a shamhail den infheistíocht atá leagtha amach anseo, ní rabhamar ag déanamh cláir a choimisiúnú. Bhíomar ag ceannach cláir agus ag déanamh iad a dhúbail agus bhain sé sin le beagnach gach rud. Le cúig bliana anuas, táimid ag déanamh i bhfad níos mó infheistíochta ach tá i bhfad níos mó le déanamh fós.

Má bhreathnaítear go háirithe ar na cláir atá ag S4C, tá sé an-láidir sa réimse seo. Tá sobaldráma acu do dhaoine óga. Ní hamháin go bhfuil sobaldráma aige do dhaoine fásta ach tá ceann aige do dhaoine óga fosta. Tá i bhfad níos mó le déanamh againne i réimse na drámaíochta le haghaidh daoine óga. Níl aon dabht ach go bhfuil sé sin costasach ach caithfimid rudaí a chur ar comhchaighdeán le rudaí i mBéarla.

Luaigh mé cheanna an language shift atá ag leanúint leis. Is í an fhadhb a bhaineann leis an nGaeilge ná go bhféadfaí a rá nach bhfuil ach méid áirithe daoine ag labhairt na Gaeilge agus, dá bharr, nach dtabharfaimid ach méid áirithe beag i leith na Gaeilge. Ach tá an cur chuige sin ag brú na Gaeilge ar ais agus ar ais arís mar theanga. Má theastaíonn ón Stát go mbeidh an Ghaeilge láidir agus beo mar theanga labhartha, caithfidh sé infheistíocht a dhéanamh mar a tharla leis na Bascaigh. Tá siadsan ag déanamh infheistíocht ar cóimheas 50%-50% leis an Spáinnis cé go bhfuil i bhfad níos mó daoine ag labhairt na Spáinnise i dTír na mBascach. Dúirt siadsan go bhfuil siad ag cur leath de na hacmhainní isteach go dtí an mBascais. Thuig na húdaráis ansin go bhfuil gá le gníomh agus feictear domsa nach bhfuil sé sin, i ndáiríre, tuigthe in Éirinn fós. Deirtear, well actually, níl ach fíorbheagán daoine ag labhairt na Gaeilge agus cuirfimid fíorbheagán airgid i dtreo na teanga dá réir. Má leantar leis an straitéis sin, is ag cúlú a bheidh an Ghaeilge.