Aengus Ó Snodaigh (Dublin South Central, Sinn Fein) | Oireachtas source

Níl mórán ceisteanna agam mar tá ár bhfinnéithe tar éis an oiread sin eolais a thabhairt dúinn agus roinnt líomhaintí a dhéanamh i leith na Roinne agus an chórais. Is gá dúinn iad a chur os comhair iad siúd a ghlac na cinntí sin agus déanfaimid é sin.

Tá ceist nó dhó agam ó thaobh an ardaithe suntasaigh a luaigh ár n-aíonna ar líon na ndaltaí meánscoile a bhfuil díolúintí acu, ó 2.5% in 1999 go dtí 11% de réir na figiúirí ios déanaí. Níor shíl mé gur athraigh an saol chomh mór sin sa tréimhse sin. Cén uair lena luaitear na díolúintí seo agus céard é an briseadh síos idir bhunscoil agus mheánscoil? An mbíonn díolúintí ag páistí i mbunscoil? Céard é an leibhéal nó an é nach mbíonn a leithéid ag teastáil don chuid is mó de dhaltaí ag cúl an ranga? An é sa mheánscoil an phríomháit nach bhfuil an mac léinn ag freastal ar rang? An é go bhfuil an duine sin ag suí amach sa halla nó ag déanamh rud éigin eile, fad is atá an rang Gaeilge ar siúl? Ní bhfuair mé díolúintí ón bhFraincis nó ón matamaitic ach caitheadh as an rang mé nuair a bhí mé dána, nó cibé rud. Ní hé go raibh sé sin á lorg agam.

Luadh ní buntáistí ach an chabhair bhreise atá ar fáil i scoileanna Béarla do mhúinteoirí agus do dhaltaí. Dúradh go bhfuil sé sin ar fáil má tá Béarla i gceist, nó má tá riachtanais bhreise i gceist, agus nach bhfuil sé ar fáil as Gaeilge. Níl múinteoirí le Gaeilge chun cúnamh a chur ar fáil go minic. An bhféadfadh ár n-aíonna cur síos a thabhairt ar an méid go díreach atá i gceist leis sin?