Professor Alan Titley:

An bhfuil cead ag daoine rudaí a thabhairt ar ais? Tá an cheist freagartha ag Micheál Ó Conghaile. Tá réimse mór leathan ábhair ann i ngach uile áit. Tá ábhar an-dúshlánach ann. Tá ábhar stairiúil. Tá úrscéalta ann. Tá ábhar d'fhoghlaimeoirí, do dhaoine a bhfuil suim ann sa Fhraincis agus tá leabhair shimplí ann. Níl aon teorann leo.

Maidir leis an bhuncheist a cuireadh maidir leis an bhfógraíocht agus cé acu an bhfuil an pobal ann nó nach bhfuil. Tá a fhios againn go bhfuil an pobal ann agus tá a fhios againn go n-oibríonn fógraíocht. Cathain ó thaobh go gcaitheann foilsitheoirí agus lucht díolta crisps nó rud ar bith ar fhógraíocht? Mar oibríonn sí. Oibríonn fógraíocht. Tá a fhios againn an méid sin.

Má fhaigheann scríbhneoir duais de shaghas, cur i gcás, sa Bhéarla, méadaítear ar dhíolachán an leabhair sin toisc go bhfuil an duine sin ar na meáin an t-am ar fad agus go mbíonn grianghraf den údar seo nó siúd ar an leathanach. Oibríonn sí sin an t-am ar fud.

Cur i gcás, Doireann Ní Ghríofa, an file óg, iar-mhac léinn dár gcuid i gColáiste na hOllscoile Corcaigh, mar a tharlaíonn sé. Scríobh sí leabhar le déanaí, A Ghost in the Throat, a bhí mar phríomhleabhar na bliana i gceann de na duaiseanna móra. Mhéadófaí dá réir an ceannach ar a gcuid leabhar filíochta. Ba mhór an ní é sin. Bhí a fhios ag daoine go raibh an bhean agus an t-ábhar seo ann agus gur duine maith a bhí inti. Is é fios na ndaoine an eochair don rud seo ar fad maidir le díolaíocht.