Niall Ó Donnghaile (Sinn Fein) | Oireachtas source

Ba mhaith liom ar dtús mo dhea-ghuí a thabhairt do mhuintir Bhóthar Seoighe. Mar atá ráite acu, breis is 50 bliain ó shin is iad siúd an splanc a las an tine bheo. Is é dea-shampla na bhfinnéithe atá os ár gcomhair inniu atá acu siúd atá ag fíorú na físe sin a bhí ag lucht Bhóthar Seoighe, agus é sin á dhéanamh acu thar a bheith éifeachtach fosta.

Is é an rud a léiríonn ceacht Ghlór na Móna agus Charn Tóchair ná gur féidir le ceantar ar bith a bheith ina cheantar Gaeltachta má tá an toil, an díograis, an fhís agus an gníomh ann fosta. Cé go bhfuilimid ag díriú isteach ar chúrsaí tithíochta, a bhfuil thar a bheith suntasach, is é an taithí atá againn i mBéal Feirste ná go raibh ceantar uirbeach againn ina raibh tithe againn ach ní raibh siad sáite uile le chéile, taobh amuigh de Rosgoill ar Bhóthar Seoighe. Is í an cheist atá agam, go háirithe ach ní hamháin do Ghlór na Móna ach dóibh siúd go léir atá anseo, ná cé chomh tábhachtach is a bhfuil an cineál tum-shaol sin a luaigh an Dr. Mac Ionnrachtaigh? Tá an tithíocht ann ach tá seirbhísí de dhíth fosta, mar atá seirbhísí oideachais, pobail, sláinte, agus sóisialta freisin. Cé chomh tábhachtach é, cén ceacht atá ag ár bhfinnéithe, agus cad a tharlaíonn nuair a dhíríonn siad isteach ar thithíocht amháin gan na seirbhísí uile atá de dhíth ar phobal ar bith?

Chun críoch a chur le mo cheisteanna, mar atá ráite agam, cé go bhfuil Bóthar Seoighe againn i mBéal Feirste, bhí plean ann cúpla bliain ó shin, deirim leis an Dr. Mac Ionnrachtaigh, faoin triantán ansin ag bun Ard na Bhá. Níl a fhios agam ach cá bhfuil an plean sin faoi láthair? Tá súil agam nach ceist mhíchothrom í sin-----