Aengus Ó Snodaigh (Dublin South Central, Sinn Fein) | Oireachtas source

Tá roinnt ceisteanna agam. Bhí mo cheisteanna scríofa síos ar pháipéar ach bhí mé ag rith timpeall agus níor thóg mé an páipéar liom. Ar ndóigh táimid ag déileáil leis an gceist agus an tuairim atá amuigh ansin i measc a lán Gaelgeoirí agus iad siúd atá tar éis teacht trí chúrsa oideachais thar na blianta, go bhfuil titim ar an gcaighdeán i measc múinteoirí atá faoi oiliúint agus tá na finnéithe tar éis a rá linn cheana féin an tslí atá atá siad ag déiléail leis sin.

An bhfuil práinn i gceist maidir le líon na múinteoirí atá ann le múineadh as Gaeilge seachas na múinteoirí le Gaeilge amach anseo mar tá feachtas ann le blianta chun cur le líon na nGaelscoileanna agus leis an nGaelscolaíocht ina iomlán? Má dhéanann muidne, mar pholaiteoirí agus tuismitheoirí agus mar ghnáthbhaill den phobal, cur leis an bhfeachtas sin agus má thagann breis Gaelscoileanna ar an bhfód, agus muna bhfuil go leor múinteoirí ann leis na cáilíochtaí cuí, déanfaidh sé damáiste don íomhá agus don seasamh atá ann thar na blianta go bhfuil scolaíocht den scoth ar fáil i nGaelscoileanna agus don seasamh atá ann i measc a lán den phobal go gcuidíonn sé leis an scolaíocht agus leis an oideachas atá ag dul ar pháistí. Leis an méid sin ráite, cad é an leibhéal folúntais sna cúrsaí atá ar fáil? Tá a fhios agam nach bhfuil an oiread sin ag dul chun tosaigh don mhúinteoireacht trí Ghaeilge. An cheist is fearr agus an cheist gur chóir go mbeadh muidne ag cur ná cad go díreach gur féidir linn a dhéanamh. Cad iad na hathruithe is gá? Cén cabhair a caithfear tabhairt do na finnéithe, do na Gaelscoileanna agus fiú do na daltaí chun iad a mhealladh i dtreo na múinteoireachta? Ní bheadh an luach saothair ó thaobh déileáil leis an ábhar ag éirí níos deacra ach b'fhéidir go gcuirfeadh sé sin cosc nó srian ar roinnt acu agus níor mhaith linn go mbeadh sé sin mar thoradh ar an athrú atá tar éis teacht.