Mr. Julian de Spáinn:

Is féidir liom an cheist sin a fhreagairt. Míneoidh mé an rud a rinneamar leis an plean fáis a chur le chéile. Chuamar i dteagmháil le grúpaí fud fad na tíre, sa Ghaeltacht agus lasmuigh di. Bhíomar ag labhairt leo faoi na riachtanais atá acu ó thaobh cur chun cinn na Gaeilge agus an obair atá ar siúl acu. Tríd an bpróiseas sin ar fad, thángamar ar na moltaí atá sa phlean fáis, ina measc go bhfuil gá go mbeadh triúr breise ag obair ar gach plean teanga sa Ghaeltacht, nó duine breise i ngach baile seirbhíse Gaeltachta. Táimid ag iarraidh go mbeadh an SFLG maoinithe i gceart agus go mbeadh lárionaid Gaeilge bunaithe ar fud na tíre - na rudaí sin ar fad. Nuair a chuimsíomar le chéile iad, thángamar ar an bhfigiúr breise a bhí ag teastáil agus chuireamar é sin i gcomhthéacs caiteachas an Stáit. Bhreathnaíomar ar na riachtanais a réiteach agus ansin d'fhéachamar ar cé mhéad a bheadh i gceist ar chaiteachas an Stáit ina dhiaidh sin. Ní dheachaigh muid go dtí an céatadán mar thús - ní dóigh liom go mbeadh sé sin ceart ar aon nós. Chuamar go dtí an méid airgid atá ag teastáil ar dtús agus ansin chuireamar i gcomhthéacs é.

Nuair a chonaiceamar an figiúr luaite leis an nGaeilge thar na blianta, bhí sé sa cheann againn go raibh sé chomh híseal sin. Bhí díospóireacht ann ar chóir go mbeadh sé 1% de chaiteachas an Stáit nó ar chóir go mbeadh sé 0.5% de chaiteachas an Stáit. B'fhéidir go mbeidh an argóint sin ann amach anseo. Faoi láthair ar aon nós, bunaithe ar na riachtanais a fheicimid mar earnáil - aontaíonn 130 grúpa Gaeilge agus Gaeltachta linn - thángamar ar an bhfigiúir de níos mó ná €200 milliún sa bhreis sa bhliain.

Is ionann é sin, in éineacht leis an t-airgead reatha atá againn, agus 0.4%, mar eolas.