Ms M?ir?n N? Choisdealbha-Seoige:

Tá. Luadh bród sa cheantar. Ní as Conamara láir mé ó dhúchas ach is as Conamara mé. Is as Cois Fharraige mé. Ní fhaca mise pobal riamh atá chomh bródúil agus a throideann le chéile ar son an cheantair, ach ag deireadh an lae tá an ceantar bánaithe. Mar a dúirt Tomás Ó hAllmhuráin, is iad na poist agus tithíocht an dá bhac is mó ar dhaoine. Tá a fhios agam féin dhá lánúin i láthair na huaire ar an mbaile céanna liomsa atá ag iarraidh socrú síos, atá ag iarraidh tithíocht a fháil nó atá ag breathnú ar chúrsaí pleanála agus tá an croí briste cheana féin. Bheadh sé chomh héasca acu sin casadh thart agus imeacht ach fós tá an ceangal agus an bród sin acu ann. Tá na baic sin orthu agus iad ag iarraidh socrú síos. Níl sé sin féaráilte ar aon lánúin óg, is cuma cé hiad féin, atá ag iarraidh tosú amach sa saol. Tá an t-ádh leis an dá lánúin a bhfuil mé ag tagairt dóibh go bhfuil poist acu. Tá poist ag lánúin amháin go háitiúil. Níl ag an lánúin eile ach tá cinneadh déanta acu go bhfuil siad sásta bheith ag taisteal. D’fhéadfadh siad fáil tuirseach den taisteal maidin amárach agus imeacht, agus caillteanas mór a bheadh ann do bhaile beag amháin i gConamara láir. Ó thaobh cead pleanála agus tithíocht, teastaíonn infreastruchtúr bunúsach i sráidbhaile sa chaoi gur féidir forbairt a dhéanamh ar scéimeanna tithíochta agus jabanna a chruthú.