Dr. John Walsh:

Tá an ceart ag an Seanadóir sa mhéid is go bhfuil an saol athraithe ar fad. Tá i bhfad níos mó Gaelscoileanna anois againn. Tá próiseas pleanála teanga againn. Tá an-chuid dul chun cinn déanta ag an nGaeilge ó shin, ar shlí amháin, ach tá brú mór ar an teanga sa Ghaeltacht agus níor cheart dearmad a dhéanamh air sin chomh maith. Is deacracht í seo a leanann ar aghaidh. Is é an rud a bhaineann le seirbhísí Gaeilge, ámh, ná is deacair daoine a spreagadh chun mórán suime a chur iontu. Tá an-chuid daoine - tá a fhios agam orthu de bharr a bheith ag plé le daoine óga - gur ceist theibí dóibh í seo go minic. Bíonn orm samplaí thar a bheith coincréideacha agus soiléire a thabhairt do dhaoine óga le go dtuigeann siad go bhfuil seirbhísí Gaeilge chomh bunúsach lena gcártaí aitheantais san ollscoil, lena bpasanna más mian leo dul ag taisteal - nuair is féidir linn dul ag taisteal arís - nó lena gceadúnais tiomána. Tá siad bunúsach go mbeadh sé de cheart ag daoine atá ag pósadh an pósadh a chlárú i nGaeilge nó a leithéid sin. Mar sin, is í sin an áit ina dtagann feachtas feasachta isteach. Mar chuid den obair seo ar fad, agus mar chuid den obair a dhéanfaí ar an bplean náisiúnta, is dóigh liom go bhfuil gá le feachtas feasachta, fógraíochta agus poiblíocht bhreise ar na seirbhísí Gaeilge. Tá obair mhaith déanta ag Oifig an Choimisinéara Teanga agus tá cúpla físeán maith cruthaithe aici mar gheall ar an gceist sin ach tá buiséad teoranta aici. Cruthaíodh dráma do dhaoine óga a bhainim féin an-úsáid as chun feasacht agus eolas ar na ceisteanna seo a spreagadh, ach teastaíonn i bhfad níos mó ná é sin. Nuair a bhíonn duine ag labhairt faoi sheirbhísí Gaeilge gan samplaí cinnte a thabhairt, bíonn sé teibí do dhaoine agus ní chuireann siad mórán suime iontu. Níl sé chomh dubh agus bán le stáisiún teilifíse, mar shampla, mar a bhí 20 nó 30 bliain ó shin.