Professor Pádraig Ó Duibhir:

Sa ráiteas tosaigh, maidir leis an bpróiseas féin, luaigh mé rud a dúirt an Dyslexia Association of Ireland, mar go raibh an comhlachas seo ag iarraidh go mbeadh díolúine ann. Ní aontódh an comhlachas sin le roinnt de na hargóintí atá againn ach mar a dúirt an comhlachas féin, "Many of the questions asked could be answered exactly the same by individuals with diametrically opposed views." Bhí na ceisteanna chomh dona sin i gcásanna áirithe. Bhí ceist amháin, mar a dúirt siad féin, a d'fhéadfadh mise "tá" a rá leis, duine eile "níl" a rá leis, agus an bheirt againn "níl" a rá agus ní bheadh an duine cinnte faoi. Feictear domsa gurb é an t-aon rud a bhí le rá ag an Roinn ná gur thacaigh tromlach na ndaoine a ghlac páirt sa chomhairliúchán leis na rudaí a bhí molta sa chiorclán. Bhí roinnt ceisteanna dúnta nach raibh ceaptha go maith. Ní fheictear domsa gur cuireadh na tuairimí a bhí sna haighneachtaí isteach ann mar an t-aon bhealach, i ndáiríre, a bhí ag duine tuairimí meáite a chur ar aghaidh ná aighneacht a dhéanamh. Ní fhéadfaí brath ar an gceistneoir.

Céard is féidir a dhéanamh? Is féidir ceisteanna sa Dáil a chur, is dócha. B'fhéidir go bhféadfadh an Roinn nó an tAire Oideachais agus Scileanna, nó cibé bealach a oibríonn na rudaí seo, a mhíniú cén bunús taighde nó oideachasúil a bhí leis an gcóras nua agus cén fáth nár tugadh aghaidh ar na lochtanna a fuair an chigireacht féin ar an gcóras sa phróiseas nua.

Luaigh cuid de na comhaltaí an Coiste um Oideachas agus Scileanna, agus ba bhreá linn an deis a bheith againn labhairt ar an gcóras. Dá mbeadh comhairle ag an gcoiste dúinn faoi cén bealach is fearr chun é sin a eagrú, bheimis thar a bheith sásta an deis sin a thapú ar an gcoiste sin, díreach mar atá tugtha ag an gcoiste seo dúinn inniu. Táimid an-bhuíoch do na comhaltaí.