Mr. Justin Ó Scanaill:

Mar a dúirt an Cathaoirleach Gníomhach, is aistritheoir Gaeilge mé le Tithe an Oireachtais. Déanfaidh mé cur síos ar an saghas oibre sin go fóill.

Ba mhaith liom ar dtús trácht a dhéanamh ar an seal a chaith mé in earnáil na Gaeilge roimhe seo. Bhí suim agam sa Ghaeilge ó bhí mé óg de bharr go raibh suim agam i gcúrsaí staire. Cé gur fhreastail mé ar scoil lánBhéarla an tamall ar fad. Chríochnaigh mé m'ardteistiméireacht in 2004. Rinne mé céim i rialtas agus beartas poiblí i gColáiste na hOllscoile Corcaigh ar feadh ceithre bliana.

Bronnadh an chéim orm in 2008. Mar is cuimhin le han-chuid daoine de ghlúin áirithe, bhí géarchéim sa gheilleagar ag an am sin. Chaith mé tuairim is bliain ag lorg deiseanna fostaíochta. Fuair mé post mar fheitheoir scoile cónaithe i gColáiste an Phiarsaigh, Gaelcholáiste atá cóngarach don áit ina bhfuilim. Chaith mé tuairim is naoi mí san áit sin.

Ina dhiaidh sin, thosaigh mé ag cur suim láidir i gceist an aistriúcháin agus thosaigh mé ar dhioplóma iarchéime ar líne in aistriúchán agus eagarthóireacht na Gaeilge in Ollscoil Mhá Nuad a dhéanamh. Fad a bhí mé i mbun an dioplóma sin, chuaigh mé ó phost go post ar scéimeanna fostaíochta. Chaith mé dhá bhliain mar chúntóir in eagraíocht i gCorcaigh darb ainm Gaeltaca. Bhí mé i mo bhall den choiste agus den bhord stiúrthóirí san áit sin chomh maith, ar feadh tamaill.

Go luath sa bhliain 2014, fuair mé post in Acadamh Ríoga na hÉireann, ag obair ar fhoclóir stairiúil na nuaGhaeilge ar feadh sé mhí. Ba é a bhí i gceist leis sin ná go rabhamar ag féachaint ar théarmaí canúna sa Ghaeilge nach bhfuil in úsáid chomh minic sin a thuilleadh. Bhíomar á dtras-scríobh isteach i mbunachar ar na ríomhairí. Chríochnaigh mé leis an bpost sin agus ansin d'fhill mé ar Chorcaigh, agus thosaigh mé ar mháistreacht a dhéanamh sna daonnachta digiteacha i gColáiste na hOllscoile Corcaigh.

Nuair a chríochnaigh mé leis sin, díreach in am, fuair mé deis tosú mar aistritheoir Gaeilge le Tithe an Oireachtais. Táim anseo anois dhá bhliain agus coicís, beagnach, faoin lá seo. Is é an rud a dhéanaimid go bhfaighimid na doiciméid oifigiúla ar fad agus go ndéanaimid iad a aistriú go Gaeilge. Mar is eol dár lucht féachana agus éisteachta, is í an Ghaeilge céad teanga oifigiúil an Stáit, agus dá bhrí sin, tá stádas ar leith ar na leaganacha Gaeilge den doiciméid sin.

Chomh maith leis sin, déanaim ateangaireacht, nó aistriúchán comhuaineach mar a thugtar uirthi de ghnáth, agus is í atá i gceist leis sin ná nuair a bhíonn daoine sna seomraí seo ag éisteacht leis na cluasáin, bíonn ar dhuine éigin na comhráite Gaeilge a aistriú go Béarla ó bhéal, agus dá mba rud é nach raibh mé i mo shuí anseo, tá seans go mbeinn á déanamh í sin um thráthnóna. In ainneoin sin, ní féidir liom mórán eile a dhéanamh ach amháin a rá go bhfuilim den tuairim go bhfuil Rannóg an Aistriúcháin an áit oibre is fearr ar domhan, dar liom. Réitím go han-mhaith le mo chomhghleacaithe agus is breá liom an obair. Níl sé éasca, ar ndóigh. Is é an rud a deirim le daoine i gcónaí ná is ionann cainteoir teanga is a bheith i do thiománaí gluaisteáin. Is ionann aistritheoir teanga, aon teanga, áfach, is a bheith ina mheicneoir. Caithfidh an duine féachaint ar an rud le súile difriúla an t-am ar fad. Ceapaim gurb é sin é.