Mr. Cuimín Mac Aodha Bhuí:

Táim cinnte agus tá a fhios agam go dtarlaíonn é sin in amanna. Tá a fhios agam fosta gur ceann de na fáthanna go gcuirtear ceist - níl mé ag iarraidh leithscéal a ghabháil le haghaidh an duine ag obair ag cúl an chuntair – ná go minic nuair a chláraíonn daoine, úsáideann daoine an leagan Béarla den ainm agus úsáideann siad an bunleagan Gaeilge. Má tá siad cláraithe ar an gcóras mar Aindrias Ó Muíneacháin agus tá leagan eile den ainm in áit éigin eile agus an file nó comhad agus gach rud eile ceangailte leis an leagan Béarla, cothaíonn sé sin deacrachtaí do na daoine atá ag obair. Táim ag glacadh leis gur tharla sé, agus go ndeir daoine rudaí drochbhéasacha le daoine a úsáideann a n-ainmneacha i nGaeilge. Tá a fhios agam gurbh é sin ceann de na deacrachtaí a bhí againn i nGaillimh, agus an bealach a thugamar faoi ná go ndearnadh seisiún eolais leis an bhfoireann uile a bhí ag glacadh leis na daoine isteach sna hospidéil, ag míniú dóibh, nach raibh sé sásúil go maslófaí duine de bharr go dtugann sé an t-ainm "Aindrias Ó Muíneacháin" air féin nuair a thagann sé isteach. Tá urraim agus meas tuillte ag ainm an duine agus níl mise nó aon duine eile ag iarraidh ainm aon duine a athrú. Tá a fhios agam go dtarlaíonn sé.

Fillfidh mé ar ais ar an gceist maidir leis an aonad máithreachais. Nuair a thagann daoine isteach á gclárú san aonad máithreachais san ospidéal, cuirtear ceist orthu cén teanga bhaile atá acu. Má deir an duine "Gaeilge", déanfaimid iarracht a chinntiú, mar tá foireann na Gaeilge i ngach barda in Ospidéal na hOllscoile, Gaillimh-----