Rónán Mullen (Independent) | Oireachtas source

Is mó an seans go mbeadh siadsan ag cur isteach ar an Dáil. Ar aon nós, fágfaimid an cheist sin. Níl mise i bhfad ar an gcoiste seo ach tá go leor cloiste agam cheana féin faoin difear idir an dlí atá ann, Acht na dTeangacha Oifigiúla agus araile, agus an neamhaird a dhéantar ar an dlí ag an am céanna - an teip atá ar scéimeanna teanga agus mar sin de. Is léir go bhfuil an Coimisinéir Teanga, an fear bocht, agus a fhoireann cráite. Nílim ag rá go bhfuil ag teip ar an gcoláiste. Is léir go bhfuil an-chuid rudaí maithe ag dul ar aghaidh in Ollscoil na hÉireann, Gaillimh, ach ag an am céanna, is léir an fhadhb maidir le chur chun cinn na Gaeilge sa tír seo. Muna bhfuil rud ceangailte agus sáite sa dlí titeann an lug ar an lag de réir a chéile.

Feicim na fine words, agus níl aon easpa measa ann, agus feicim an méid atá ráite faoin mbéim nua maidir le ceannaireacht láidir a thabhairt. Ag an am céanna ceapaim gur cheart, ar a laghad, go mbeadh ar an té a cheapfar an Ghaeilge a fhoghlaim, agus caighdeán áirithe a bhaint amach, laistigh de trí bliana nó mar sin. Nach léireodh é sin go bhfuil an t-iarrthóir daingean faoin rud seo? Tagann an ceannaireacht ón mbarr. Ní cheart go mbeadh an Gaeilge i gcoinne iarrthóra ach tá faitíos orm faoin riail nua seo. Ní féidir mórán níos mó a rá ar féidir le a bheith daingean faoi. Táim ag ceapadh gurb ionann é agus easpag a cheapadh agus é ina aindiachaí nó, b'fhéidir, duine ar bheagán diagachta.

Nach fíor gur chóir go mbeadh riachtanas ar an duine an Ghaeilge a fhoghlaim, más Seapánach nó Francach a cheapfar sa phost? Má cheapfar Éireannach sa phost agus nach bhfuil an Ghaeilge aige nó aici, nó fiú an toil an Ghaeilge a fhoghlaim laistigh de thréimse áirithe, nach léir nach bhfuil sé nó sí dairíre faoi thodhchaí na Gaeilge? Nach vótá mímhuiníne i dtodhchaí na Gaeilge atá ann?